[mailerlite_form form_id=2]
Cześć dziś opowiem o obróbce krawędzi szkła. Odpowiem też na pytania jakie mi zadaliście po ostatnim materiale. Na koniec filmu przedstawię szczęśliwego zwycięzcę z poprzedniego odcinka/Osobę która wygrała szablon ułatwiający cięcie nietypowych łuków.
W poprzednich odcinkach opowiedziałem o procesie cięcia szkła. Omówiłem czym ten proces jest. Jak się do niego zabrać i co jest ważne przy cięciu szkła. Wybraliśmy też odpowiedni nóź do cięcia szkła. Omówiliśmy ich budowę, przeznaczenie i mocno sklasyfikowaliśmy ich rodzaje. Omówione zostały też kątowniki, liniały oraz szablony do cięć krzywoliniowych. Mając te wszystkie elementy jesteśmy już w stanie wyciąć szkło i przygotować formatki do dalszej obróbki.
Tematem filmu będzie kolejny krok. Czyli omówienie takich zagadnień jak tępienie szkła, szlifowanie krawędzi oraz nadawanie im docelowego wyglądu przez polerowanie.
Po wycięciu szkła na określone wymiary, szkło może zostać poddane obróbce mechanicznej lub ręcznej na zimno. Obróbkę taką wykonuję się w celu poprawy funkcjonalności szkła, podkreślenia jego wyglądu lub też jego indywidualizacji. Obróbka krawędzi może służyć też do poprawy bezpieczeństwa szkła (np eliminacji ostrych krawędzi) lub tez jest niezbędna do wykonania kolejnych etapów np. hartowania.
Do procesu hartowania szkła cienkiego wymagane jest przynajmniej tępienie. Natomiast najlepiej zawsze jest oszlifować.
Podstawową obróbkę szkła możemy podzielić na:
- Tępienie krawędzi
- Szlifowanie krawędzi
- Polerowanie krawędzi.
Jeśli szkło ma być doprowadzone do maksymalnej formy estetycznej, zaleca się stosowanie szlifowania lub szlifowania z polerem. W przypadku, gdy szkło ma być obrobione tylko w taki sposób, aby się nie skaleczyć wystarczy je za tępić. Gdy tafla będzie montowana w taki sposób, w którym krawędzie nie będą widoczne, zdecydowanie wystarczy również wystarczy za tępienie krawędzi. Tępienie krawędzi stosuję się też do celów montażowych – aby osoba montująca miała wyższy komfort pracy.
SZLIFOWANIE SZKŁA
Pierwszym podziałem jaki dokonamy tutaj będzie, szlifowanie przez
- Maszyny stacjonarne.
- Urządzenia ręczne
Maszyny stacjonarne do szlifowania szkła to ogromna grupa produktów. Potocznie nazywane są krawędziarkami. Bardzo dużo producentów stara się zaopatrzyć w swoje produkty zakłady przetwórstwa szkła. Mistrzami w tej dziedzinie zawsze byli włosi (Bottero, Bavalonnii). Jednak ekspansja chińskiego rynku spowodowała bardzo duży napływ urządzeń z Azji. Przykładowa cena maszyny z Azji to koszt około 100 000 zł natomiast maszyna z Włoch to już cena od 100 000 euro.
Krawędziarki do szlifowania szkła zbudowane są z szeregu silników, który każdy spełnia określone zadanie. W wyborze można kierować się różnymi parametrami. Kupując krawędziarkę do naszej firmy sugerowałem się wyborem małej maszyny o tarczach garnkowych. Wybrana maszyny ma sterowanie manualne – nie komputerowe i składa się z 9 silników. Ale to temat na osobny materiał.
W tych kilku zdaniach chciałem jedynie zasygnalizować ten fakt. Gdyż temat krawędziarek wymaga indywidualnego materiału.
Oprócz najbardziej popularnych maszyn szlifujących z tarczami garnkowymi są jeszcze szlifierki z tarczami obwodowymi. Charakteryzują się mniejsza precyzją i znaczniej mniejszą ilością sekcji silnikowej. Problem jest też zużywanie tracz, które wpływa na jakość szlifu oraz niewielka dokładność w kontroli w procesie szlifu. Na krawędziarce garnkowej możemy np. ustawić aby szkoło zostało oszlifowane o 2,5 mm.
Występują też małe szlifierki o jednym silniku, co jest ogromną zaletą dla małych zakładów. Szlifierki garnkowe wykonują szlifowanie w kształcie szlifu trapezowego natomiast odwodowe mogą wykonywać tzw. c-kant.
W dzisiejszym filmie skupimy się jedynie na maszynach ręcznych. Niedrogich urządzeniach w które można wyposażyć warstwach bez konieczności inwestowania dużych środków.
Ale należy zaznaczyć, że oprócz urządzeń ręcznych do celów obróbki krawędzi istnieje szereg zaawansowanych maszyn:
- Maszyny takie jak krawędziarki ( obwodowe, garnkowe)
- Krawędziarki poziome, szlifujące 2 krawędzie za jednym przebiegiem.
- centra numeryczne
- frezarki
- waterjety (ciecie strumieniem wody)
- plotery
- zautomatyzowane linie produkcyjne – powiązanie kliku maszyn w jeden proces
- roboty AI
nie będą omawiane w tym materiale.
Centra numeryczne i wszelkiego rodzaju frezarki mają możliwość wykonania dowolnego kształtu szlifu w zależności od użytego osprzętu, który dobierany jest w miarę potrzeb nawet podczas pracy urządzenia ze specjalnego zasobnika.
W tym materiale chcę się jedynie skupić się na podstawach obróbki krawędzi szkła a do ich przedstawicieli na pewno należą urządzenia ręczne.
URZĄDZENIA RĘCZNE DO OBRÓBKI KRAWĘDZI SZKŁA.
Niezbędnym wyposażeniem każdego zakładu obrabiającego szkło są szlifierki na pasy bezkońcowe. Używając odpowiednich pasów do szkła możemy nadać krawędzią odpowiednią strukturę praktycznie do odróżnienia od szlifu maszynowego.
Z doświadczenia powiem, że świetnie sprawdzają się urządzenie marki Makita wraz z odpowiednimi rodzajami granulacji pasów.
Możemy tutaj wyróżnić.
– pilniki taśmowe o szerokości 9 x 533 oraz 30 x 533 – są to wymiary pasu podanego w mm gdzie mniejszy oznacza szerokości pasa a drugi wymiar to obwód pasa.
– szlifierka taśmowa 100 x 610
– urządzenia większe z pasami 100 x 3000 również krzyżowymi
Mam dla was osobistą rekomendację, wybierając szlifierkę ręczną makietę potocznie zwaną czołgiem do typowych zadań na pas 100 x 610 ( najbardziej popularne) mamy do wyboru 2 modele:
9924DB i 9404
Wybierzcie ten tańszy modle, który jest o około 1 kg lżejszy.
Ten kilogram różnicy robi bardzo dużą różnicę przy pracy. Po prostu nie będą wam tak szybko męczyć się ręce. Oczywiście istniej też drugi rodzaj pracy – w którym urządzenie stawiamy do góry nogami i tutaj w ręku trzymamy szkło. Zazwyczaj służy ono do obrabiania mały kawałków szkła.
Będąc przy obróbce małych elementów szklanych wspomnę jeszcze o szlifierce Cristallo – która przeważnie służy artystą witrażystom do pracy. To sprytne urządzenie działa na mokro i do szlifowania używa się specjalnych głowic. Czasami do prac szklarskich też się przydaje ale raczej jest to sporadyczne. W sprzedaży mamy jeszcze te głowice i gdyby ktoś był chętny zapraszam ponieważ zostało nam kilka sztuk a wycofaliśmy się z tego typu urządzeń.
Urządzenia o szerokości pasów 100 mm np 100 x 610 – służą do obróbki dłuższych krawędzi, natomiast jeśli mamy potrzebę obróbki krawędzi z wycięciem używamy już pilników do szkła np. 30 x 533.
W przypadku obróbki typowego wycięcia pod zawias do kabiny prysznicowej (np. procesu hartowania) oprócz pilnika można użyć też stożka. Tak jak wspomniałem proces hartowania wymaga obrobienia krawędzi szkła. To jest bardzo ważna kwestia. Podczas szlifowania tych wycięć należy zwrócić uwagę aby nie przegrzać szkła. Gdyż w procesie hartowania te elementy są newralgiczne. Wszelkie miejsca zamiany kształtu w danej formatce są poddane ogromnym naprężenia podczas hartowania i należy zwrócić szczególną uwagę na te miejsce. Nie przegrzewajcie tego elementu zbyt długim szlifowaniem oraz zwrócę uwagę na dokładnie zarobienie wycięć i otworów.
Oprócz wspomnianych narzędzi można użyć również adaptera na wiertarkę i specjalnego stożka z pasa diamentowego o bardzo dużej wytrzymałości. Zaleta tej metody jest bardzo duża trwałość, wysoka precyzja i fakt, że nie trzeba kupować dodatkowego urządzenia – wkrętarka zawsze się znajdzie.
Wysoka twardość nasypu diamentowego powoduję że szkło nie jest zbyt długo obrabiane i tym samym ryzyko przegrzania bardzo mocno eliminujemy,
Do szlifowania krawędzi szkła można też użyć nie tylko szlifierek na pasy bezkońcowe ale również i wkrętarek. Proces szlifowania polega wtedy na zamontowaniu tarczy np. 125 mm i odpowiedniego krążka ściernego.
Istnieje wielu zwolenników tej metody. Do zalet na pewno należy brak konieczności kupowania urządzenia.
Zazwyczaj wkrętarka lub wiertarka jest częściej na wyposażeniu warsztatu. Kolejną zaletą jest mniejsza waga tym samym dłużej możemy pracować bez konieczności odpoczynku.
Minusem jest szybsze zużywanie się krążków – gdyż logiczne jest duża mniejsza powierzchnia robocza.
Istnieją stacjonarne duże szlifierki na krążki. Krążki o średnicy 600 mm i podłożu magnetycznym.
Tak jak wspomniałem do procesu szlifowania krawędzi szkła używamy pasów bezkońcowych, krążków, dysków, tulei. Możemy je podzielić na:
- tradycyjne np. karborundowe ( np. VSM, Klingspor)
- diamentowe ( np. KGS )
- specjalistyczne ( trizac z 3M )
Pasy tradycyjne są najczęściej stosowane Dostępne są one w następujących ziarnistościach:
- 60
- 80
- 100
- 120
- 150
- 180
- 240
- 320
I tak 60 stka będzie pasem o bardzo mocnym zdzieraniu a 320 służyć już będzie do delikatnych prac wykończeniowych. Wybór ziarnistości będzie zależał od grubości szkła oraz tego z jaką jakością przełamiemy szkło (czy będzie to równe złamanie czy takie, które wymagać będzie korekt).
Odwiedzają nas często zakłady stolarskiej, które zamierzają we własnym zakresie uruchomić obróbkę szkła. Często pada pytanie jak uzyskać gotową krawędź nie mając warsztatu. Osobiście używamy pasów o ziarnistości 80, 120 i 180 lub 240.
Praktyczna wskazówka – jeśli pracujecie pasem np. 120 i traci on swoje właściwości – nie wyrzucajcie go. Może on się jeszcze przydać. Możemy go traktować jako pas o niższej granulacji (większy numer) i wykorzystać parę razy.
Aby wypolerować krawędź lustra dla klienta – możemy użyć pasa 120 i 240. Na samym końcu jednak użyjemy specjalnego pasa korkowego aby szlif miał wypolerowane czoło. Te specjalne pasy zbudowane są na bazie korka i stosujemy je na mokro. Producent zaleca aby taki pas namoczyć przed użyciem, aby korek nabrał wody. Oczywiście tutaj należy zwrócić szczególną uwagę gdyż szlifierki zasilane są prądem 220 V.
Pasy korkowe również mogą mieć różne wymiary zaczynając od 30×533, 100×610 i większe
Przy omawianiu procesu szlifowania krawędzi szkła – należy wspomnieć jeszcze o grupie maszyn ręcznych do usuwania warstwy powłoki. Jest to konieczne w przypadku szyb zespolonych na bazie szkła powłokowego. Maszyna taka usuwa warstwę napylenia aby kleje mogły lepiej połączyć szkło z ramką. Występują tez automatyczne stoły do rozkroju która tą opcję mają zautomatyzowaną.
Wrócę jeszcze do krawędziarek. W tych dużych urządzeniach proces polerowania realizowany jest inaczej. Nie przez pasy korkowe ale przez specjalne tarcze polerskie oraz tarcze cerowe. Występują też maszyny, w których jest specjalny pojemnik na tlenek ceru w postaci sypkiej.
O tlenku ceru i jego właściwościach przygotuje osobny materiał – gdyż jest to bardzo ważny materiał w branży szklarskiej,
Wracając do ręcznego szlifowania krawędzi możemy wyróżnić najlepszych producentów pasów takich jak: VSM, Klingspor, Trizact 3m oraz producent materiałów diamentowycj KGS
Najbardziej trwałą grupę pasów stanowią te ostatnie.
Możemy w śród nich wyróżnić takie opatentowane marki:
- Telum,
- Flexis,
- Swiflex,
Różnica miedzy flexis, a swiflex polega na strukturze nasypu diamentowego. Jest to opatentowana struktura. Temat jest bardzo szeroki narzędzia są rewelacyjne jednak mają swoją cenę – osoby zainteresowane proszę o komentarz i pytania a chętnie rozwinę bardziej temat.
Te produkty można nazwać już mercedesami ponieważ charakteryzują się:
- niskie koszty eksploatacji,
- wyjątkowa dłuższa żywotność produktów,
- niezmienna wydajność,
- duża szybkość szlifowania
- wysoka produktywność
Pasy diamentowe występują w rozmiarach
- 10×330
- 30×533
- 100×610
- 100×1160
- 100×1800
- 100×1830
Oprócz wspomnianych pasów – są jeszcze tuleje, dyski pady magnetyczne o średnicy 600 oraz ręczne pady o których zaraz powiem.
Omawiane wcześniej urządzenia i narzędzia służyły do szlifowania lub stępienia krawędzi szkła.Oprócz szerokiej grupy maszyn do szlifowania szkła są jeszcze proste narzędzia do tępienia. Którymi w błyskawiczny sposób możemy uzyskać bezpieczną krawędź, która nie będzie kaleczyć. Przejdźmy wiec teraz do tępienia.
I tak możemy wyróżnić ręczne urządzenia do tępienia szkła:
- Zatępiarki
- Pilniki ręczne
- Przyrządy do tępienia na bazie kamieni
W szerokiej ofercie można znaleźć różne przyrządy służące do tej czynności.
Najpopularniejsze są zdecydowanie ziębiarki do szkła ze specjalnymi materiałem ścierny. Tym materiałem jest omawiany wcześniej nasyp diamentowy Telum i Flexis Każda z tych zatępiarek występuje w 3 gradacjach i można je zidentyfikować kolorem. Kolory odpowiadają gradacją 360,220 i 120
Mamy następujące kolory:
- Żółte 360
- Czerwona 220
- Czarna 120
Zasada działania jest banalnie prosta. Bierzemy pada i gradujemy krawędź.
Zastosowanie niesamowicie twardego nasypu powoduję wysoką trwałość narzędzia. Szybki efekt oszczędza nasz czas. A cena między 150 a 200 zł powoduję, że urządzenie powinno znaleźć się w każdym zakładanie, które używa szkło do swoich produktów. Zasada działania pilnika ręcznego jest podobna, służy od do gradowania wycięć.
Oprócz zatępiarek warto zwrócić uwagę na przyrząd do tępienia szkła.
Przyrząd, to nic innego jak kamienie zbliżone do siebie, tak aby można było poprawnie stępić krawędź szkła. Jednym pociągnięciem tępimy od razy 2 ranty szkła. W każdej chwili można dokupić kamienie wymienne. Warto co jakiś czas przekręcać pozycję kamienia aby zużywał się równomiernie po całym obwodzie. Zalecam też tępienie na mokro. Produkt świetnie się sprzedaje – najczęściej kupują je producenci mebli.
W przypadku jakichkolwiek pytań odnośnie naszych produktów, serdecznie zapraszamy do kontaktu. Nasi specjaliści z pewnością doradzą najlepsze przyrządy do tępienia szkła.
Wspomniałem, tez o produktach Trizact firmy 3M.
Ale ten temat zostawię na osobny odcinek – gdyż produkty bardziej używane są w polerowaniu szkła. Usuwaniu rys.
Pora na ogłoszenie zwycięzcy z poprzedniego odcinka: Szablon do wycinania naroży wyślemy do Jacka Szklarza, Pan Jacek jako jedyny zgłosił się do konkursu. I tym samy drugi raz z rzędu wygrywa nagrodę.
Pana Jacka proszę o kontakt na adres e-mail: biuro@glass24.pl
Zapraszam do aktywności innych – gdyż jak widać bardzo łatwo wygrać nagrodę. Zapraszam również na nasz fanpage na facebooku Glass24.pl
Skoro wiemy już jak obrobić krawędzie szkła – nic nie stoi na przeszkodzie aby wykonać już konkretne zadanie. Moim pomysłem jest pokazanie jak wykonać akwarium. Poprzez wykonanie rozkroju w specjalnym oprogramowaniu, pocięcie formatek, oszlifowaniu i wypolerowaniu krawędzi. Następnie sklejeniu ich w gotowy do sprzedaży produkt.
Co o tym myślicie ?
Napiszcie w komentarzu.
Jeśli macie inny pomysł jestem otwarty na propozycję.
Widzimy się ponownie w kolejnym odcinku za 2 tygodnie
Jeśli uważasz ten materiał za pomocny i ważny podziel się nim ze znajomym, polub go i zostaw swój komentarz
Zapraszam do subskrypcji – tymczasem dzięki za oglądanie
…do zobaczenia.